رویکرد تصمیم گیری چندهدفه ی فازی برای مساله ی زمان بندی کارگاه باز

زمان بندی در تعریف کلی، تخصیص منابع در طول زمان برای اجرای مجموعه ای از وظایف در وضعیتهای مختلف است. مساله توالی عملیات صرف، یک مساله زمان بندی خاص است که در آن به تعیین ترتیب عملیات می پردازند. با توجه به این که زمان بندی عملیات از جمله مسایل مهم و پیچیده در مباحث مهندسی است، در نظر گرفتن معیارهای مختلف مورد توجه بسیاری از محققان این علم بوده است. امروزه در اغلب کارخانه های تولیدی و شرکت های خدماتی، تامین به موقع سفارش مشتری یا خدمت رسانی به موقع حایز اهمیت است. هزینه های دیرکرد و زودکرد در این مسایل نه تنها مشتری را متضرر می سازد، بلکه باعث کاهش اعتبار شرکت خدماتی یا کارخانه های تولیدی نیز می گردد. از آنجا که فضای جستجو در مساله زمان بندی کارگاه باز دارای گستردگی بیشتر نسبت به سایر مسایل کارگاهی بوده و نیز در بسیاری از محیط های دنیای واقعی موجود است، در این پژوهش مدل برنامه ریزی چندهدفه ی خطی آمیخته ی نوینی با در نظر گرفتن زمان تنظیمات و زمان جداسازی وابسته به توالی و زمان های عدم دسترسی برای ماشین ها ارایه می کنیم. اهداف در این مساله کمینه کردن مجموع وزنی زودکردها به همراه کمینه کردن هزینه ی آماده سازی وابسته به توالی و نیز کمینه کردن دیرکرد است. با توجه به چندهدفه بودن مساله و عدم قطعیت در داده های مساله از یک روش حل برنامه ریزی فازی تعاملی به منظور حل و تبدیل مدل به یک مساله تک هدفه استفاده می کنیم. سپس با غیرفازی ساختن مساله به حل آن مبادرت می کنیم. در ادامه به پیاده سازی مساله در نرم افزار aimms می پردازیم. همچنین یک روش نوین برای حل مسایل تک هدفه ی برنامه ریزی خطی آمیخته با عدد صحیح تماماً فازی پیشنهاد داده و روش را بر روی مساله زمان بندی کارگاه باز پیاده سازی کرده ایم. نتایج محاسباتی حاصل از پیاده سازی مدل، گویای کارایی مدل و رویه ی حل آن است.